SIRÇA KÖŞK-SABAHATTİN ALİ-YAPI KREDİ YAYINLARI

SIRÇA KÖŞK-SABAHATTİN ALİ-YAPI KREDİ YAYINLARI
    
      Uzun bir aradan sonra ki bu da Kürk Mantolu Madonna'dan sonra okuduğum kitabı bitirmiş bulunmaktayım .Kitabın ilk başlarında nasıl yorum yapacağım, ne yazmam gerek diye düşünürken şunu fark ettim .Kitapta hepimizin belki birebir yaşadığı belki de şahit olduğu hikayelerden oluşmakta asıl dikkatimi çeken yan ise her hikayenin temelinin denize dayanması idi. Her hikayenin bir noktası satır satır denize yönlen, buram buram deniz kokan hikayeler barındırmakta. Denizden rızkını arayanlardan,özgürlüğünü denize yükleyip uzaklara savuran ve o savrulan uzaklıklar da  deniz aşıp yine denizden medet umanların acı yüklü hikayelerini barındırıyor.  

   Ben kafamda bu tarz bir yorum planlarken aslında Sabahattin Ali ''bahtiyar köpek '' hikayesinde kendi yazdığı  hikayeler üzerine cuk oturacak bir başlangıçla başlıyor hikayesine ve diyor ki ''Niçin hep acı şeyler yazayım ? Dostlar ,yufka yürekli dostlar bundan hoşlanmıyorlar. ''hep kötü,sakat şeyleri mi göreceksin ?'' diyorlar.Geceleri gazete satıp izmarit toplayan serseri çocuklardan ; bir karış toprak,bir bakraç su için birbirlerini öldürenlerden;doktor bulamayanlardan;hakkını alamayanlardan başka yazacak şeyler , iyi güzel şeyler kalmadı mı? Niçin yazılarınızdaki bütün insanların benzi soluk,yüreği kederli ? Bu yüzü gülen bahtiyar insan yok mu?'' serzenişleri içinde başlıyor ''bahtiyar köpek '' hikayesine ve aslında kendi kitabı hakkında da kendi yorumunu yapıyor.Toplumumuzda yaşanan bizim bir şekilde görmezden geldiğimiz hikayeleri ustalıkla kaleme almış diyebilirim.Yazıldığı dönemin yaşanmış olaylarını okumak isterseniz önerebileceğim hikaye türü kitap diyebilirim
    
     Kitap hakkında daha yazacak çok yazım ,yazıya dökecek çok sözüm var ama onları da size bırakıyorum ve kitaptan şu alıntı ile yazıma son vermek istiyorum ''Hele cümle âlem bu köpeğin onda biri kadar rahata kavussun,bakin ben bir daha aci şeylerden soz açar miyim!''